آموزش زبان انگلیسی و مشکلات پیش رو
ما در عصری زندگی می کنیم که به دلایل فراوان نیاز داریم تا با مردمان دیگر در ارتباط باشیم. یکی از مهم ترین این دلایل دسترسی به حجم بالای دانشی است که می توان با یادگیری زبان اول بین المللی، یعنی زبان انگلیسی، به آن دست یافت. در خیلی از حوزه ها افراد به دلایل کمبود منابع در کشور مجبور اند به منابعی که به زبان انگلیسی هستند رجوع کند. این خود نیازمند دانستن زبان انگلیسی است. متاسفانه شیوه هایی که آموزش و پرورش در خصوص آموزش زبان انگلیسی (و حتی زبان عربی) در پیش گرفته است شیوه های کارآمدی نیستند.
در خیلی از کشورهای در حال توسعه یادگیری زبان انگلیسی به یک اولویت تبدیل شده است چرا که می توان گفت با یادگیری این زبان می توان کلید دسترسی به منابع عظیم و ارزشمند اطلاعات را بدست آورد. در مدارس ما دانش آموزانی که فارق التحصیل می شوند و بعدها به دانشگاه می روند متوجه می شوند که در نتیجه ی عدم تسلط بر زبان انگلیسی چقدر کارشان سخت است! در مدارس ما دانش آموزانی که دیپلم می گیرد 6 سال را در کنار دروس دیگر به یادگیری زبان انگلیسی پرداخته اند ولی با وجود این مدت زیاد فراگیری اکثر آنها حتی نمی توانند یک جمله صحیح به زبان انگلیسی بگویند.
یک سازمان بین المللی آموزشی به نام Education First تحقیقی را در خصوص در زمینه یادگیری زبان انگلیسی در 63 کشور غیر انگلیسی زبان انجام داد که حدود 7 سال به طول انجامید. در این تحقیق میلیون ها زبان آموز شرکت داشتند. متاسفانه کشور عزیز ما ایران در این تحقیق در رتبه 57 قرار گرفت. کشورهایی همچون امارات و ترکیه در این تحقیق رتبه بهتری نسبت به ما کسب کردند.
قطعا می توان دلایل زیادی را بیان کرد که در عدم موفقیت دانش آموزان در فراگیری زبان انگلیسی سهیم هستند ولی هیچ کدام به اندازه سیستم صحیح و علمی آموزش سهیم نیستند. اگر با نگاهی دقیق تر به شیوه های تدریس زبان انگلیسی توجه کنیم متوجه خواهیم شد که آموزش های ارائه شده در کلاس های زبان مدارس همه در قالب زبان فارسی ارائه می شوند که این خود یکی از مهم ترین دلایل این عدم موفقیت است. ولی اگر به کشورهایی که سیستم آموزش آنها در خصوص تدریس زبان انگلیسی موفقند نگاه کنیم قطعا متوجه خواهیم شد که آنها یکی زبان خارجی را با استفاده از زبان دیگری آموزش نمی دهند بلکه از همان زبان استفاده می کنند.
نکته دیگر که به آن خواهم پرداخت کمی تلخ است... مدرسان زبان در کشورهای موفق خود را به روز نگه می دارند و حتی اگر خودشان هم نخواهند سیستم آموزشی کشورهایشان آنها را ملزم خواهد کرد که به روز باشند. ولی در کشور ما برنامه منسجمی در این خصوص وجود ندارد. مدرسان زبان انگلیسی در مدارس ما حقوق پایینی را دریافت می کنند و خیلی از آنها به همین دلیل برای امرار معاش به سمت شغل دوم می روند. یعنی حتی اگر خودشان هم بخواهند نمی توانند وقت کافی را جهت به روز نگه داشتن دانش زبان و تدریس خود صرف کنند.
در سال های اخیر تغییراتی در کتاب های درسی زبان انگلیسی بوجود آمده است ولی باز انتظار نمی رود که تغییر قابل ملاحظه ای بوجود آید چرا که این مشکل نیازمند ایجاد تغییرات ریشه ای در سیستم آموزشی کشور است و نه تغییرات سطحی.
به دلیل این عدم موفقیت بسیاری از دانش آموزان به سمت آموزشگاه ها و موسسات آموزش زبان انگلیسی می روند که به دلیل علمی تر بودن روش های تدریس آنها، دانش آموزان نتایج بسیار بهتری می گیرند. دانش آموزانی که توانایی مالی شرکت در کلاس های زبان را ندارند برای آموزش زبان انگلیسی به سایت های اینترنتی هم مراجعه کنند؛ مثل زبان امید، زبان آموزان...
امروزه آموزش صحیح و علمی کلید موفقیت کشورها است. امیدواریم آموزش و پرورش که یکی از مهم ترین سازمان های کشور است قدم های استوار تری در زمینه آموزش زبان انگلیسی بردارد.
